راور

راور درحاشيه كوير بزرگ ايران قرار گرفته و از شمال به كوير بزرگ، از جنوب به كرمان و زرند، از خاور و جنوب خاوری به كوير لوت و از باختر به بافق محدود می شود. از آن جا که اين منطقه بر سر راه كويری كرمان ـ شهداد قرار دارد راور ناميده شده است. به طوری كه گفته شده حدود ۱۶ قرن پيش، راور محل زندگی زرتشتيان بوده و خاور زمين خوانده می شده است. مركز شهرستان راوراز نظر جغرافيايی در ۵۶ درجه درازای خاوری۳۱ درجه و ۱۵ دقيقه پهنای شمالی و در ارتفاع ۱۱۷۵ متری از سطح دريا واقع است. آب و هوای راور معتدل خشك بوده و ميزان بارندگی سالانه ۳۵ ميلي‌متر است.
برج های قدیمی راور
یخدان سنتی راور
بازار قدیمی راور
سرو کهنسال روستای طرز
كشاورزی در اين منطقه به صورت آبی انجام می شود و تنها نيمی از زمين ها قابل كشت هستند. از فرآورده های كشاورزی اين شهرستان می توان پسته، گندم، جو، پنبه، انار، انگور، انجير و تره بار را نام برد. دام‌داری اين قسمت شامل گاو و گوسفند و طيور می‌شود. اقتصاد راور بر اساس كشاورزی، دام‌داری و پيشه وری استوار بوده و قالی، پسته و پنبه صادرات اين شهرستان را تشکيل می دهند.
صنعت قالي‌بافی مهم‌ترين صنعت دستي اين ناحيه را تشكيل مي‌دهد. پيش از توسعه سريع قالي بافي و به شهرت رسيدن آن صنايع كرباس بافي، شال بافي و گليم بافي و سفره بافي رواج داشته كه از ميان آن‌ها به كرباس بافي توجه بيش‌تري مي شده است. با توجه به اين كه در گذشته‌بيش‌تر لباس ها از كرباس تهيه مي‌شد؛ كشت وسيع لينه نيز در منطقه راور رواج داشته است.
قالی هاي اين منطقه با طرح های اردبيلی و كرمانی و نقش صحرايی، درختی، خوشه‌ای، جنگلی، بوته‌ای، شاه عباسی و لاله بافته می شوند.
معادن كان سرب در تاج كوه، در شمال باختری راور و كان مس طرز در باختر اين منطقه موجود است. مردم اين شهرستان مسلمان شيعه و آريايی نژادند و به زبان فارسی با گويش محلی كرمانی سخن می گويند.