روستای شیخ صله

مناطق عملیاتی غرب کشور اسنادی هستند در اوج مقاومت و ایثار مردمی که هیچگاه قومیت و ملیتی غیر از ایرانی، انقلابی و مسلمان بودن برای خود متصور نبودند.رشادت‌هایی که شیار به شیار دشت‌ها و دره‌ها و ارتفاعات غرب ایران زمین به آن گواهی داده و روزی به شهادت همه مردانگی‌های زن و مرد زاگرس‌نشین زبان به سخن خواهد گشود. سرزمینی با مردمان مقاوم، صبور، خونگرم، مهمان‌نواز و با طبیعتی بکر و گنجینه‌ای نهفته از آثار دوران دفاع مقدس.از افتخارات این خطه که برای مردم آن بر جای مانده این است که در تاریخ جنگ ارتش رژیم بعث عراق هیچ‌گاه نتوانست از مرز شیخ‌صله وارد کشور شود تا نقاطی از آن را به تصرف در آورد، بلکه رزمندگان توانستند برای اولین بار از این نقطه وارد خاک عراق شود و ارتفاعات، تاسیسات و شهرهای مهم عراق چون شاخ شمیران، سد دربندیخان و… را به تصرف خود در آورند. در نیمه سال‌های ۶۳ به بعد جمهوری اسلامی ایران برای پاسخ‌گویی به بمباران و موشک باران مناطق مسکونی شهرها و احقاق حقوق خود در مجامع بین‌المللی و به خاطر آمادگی و توان رزمندگان در جبهه‌های غرب با تغییر بعضی از مناطق عملیاتی از جنوب به غرب در صدد برآمد تا قدرت رزمندگان اسلام را بار دیگر به جهانیان نشان دهد. به همین دلیل از سال‌های ۶۴ به بعد عملیات‌های بزرگی چون والفجر ۱۰ و بیت المقدس ۴ در مناطق غرب کشور انجام شد و که نتیجه آن شکست‌های سنگین رژیم بعث بود. از جمله آثار باقی مانده از جنگ در این منطقه، بیمارستان صحرایی شیخ صله است که در عمق کوه و در سال ۱۳۶۴ در حوالی روستای شیخ صله مهندسی و ساخته شد.این بیمارستان در عملیات‌های مناطق شاخ شمیران، بمو، بیزل، بیمارک، شیخ صله و… خدمات ارزنده و فراموش‌نشدنی را به رزمندگان ارائه کرد تا جایی که رژیم بعثی چند بار در صدد از بین بردن آن برآمد و این سازه در زیر کوه بنا شده را که توان عمرانی و مهندسی رزمندگان اسلام را نمایان می‌کرد مورد هدف قرار داد ولی با توجه به شرایط بیمارستان آسیبی به آن نرسید. این بیمارستان دارای ۲ باند فرود هلیکوپتر برای انتقال هوایی مجروحان است و کمتر رزمنده‌ای‌ست که در عملیات‌های والفجر ۱۰ و بیت المقدس ۴ حضور داشته و وارد این بیمارستان نشده باشد، چرا که رژیم بعث پس از شکست مناطق عملیاتی مذکور را بمباران شیمیای کرد و مجروحین این حوادث جهت مداوا به این بیمارستان منتقل می‌شدند.بیمارستانی که هنوز نفس می‌کشد و در حال مقاومت است و هم آن خاطرها و لاله‌های سرخ روییده در گرداگرد آن است و همچنان منتظر. روستای شیخ صله روستایی در غربی‌ترین نقطه غرب ایران است، منطقه‌ای که بیش از هر کس حماسه‌سازان بی‌نام و نشان جبهه‌ها آن را می‌شناسند، منطقه‌ای که ۶ بار مختلف بمباران شیمیایی شد؛ یعنی رکوردار بمباران شیمیایی است. روستای شیخ صله یکی از روستاهای مرزی کشور، در استان کرماشاه و در فاصله ۴۵ کیلومتر از شهرستان ثلاث باباجانی، می باشد روستای شیخ صله دارای ۴۳۶ خانوار و جمعیتی حدود ۲۰۴۱ نفر می باشد. شغل مردم این روستا، دامداری و کشاورزی می باشد و زنان این روستا به خیاطی،صنایع دستی و قالی بافی می باشد. به فاصله کمی از روستا، دره ی عمیقی وجود دارد که منظره ی دیدنی جالب پیش روی هر بیننده ای قرار می دهد، دره ای با شکوه که در کمترین مناطقی دیده می شود و آبشاری زیبا که به تن دره می ریزد.