بردسکن

بردسکنبَرْداَسکَن (یا برد َسْکَن)جمعيت شهرستان برداسكن در سرشماری عمومی نفوس ومسكن ۱۳۷۵ هـ ش، ۶۴.۰۶۵ نفر بوده است. مردم اين منطقه‌آريايی‌نژاد و اصيل‌اند.فارسی‌زبان، مسلمان و پيرو مذهب شيعه‌جعفری هستند. بردسكنی‌ها، مردمی مهمان نواز، سخت كوش، متدين و ميهن دوست هستند. آداب و رسوم كهن خويش را پاس داشته و به بزرگان احترام می گذارند. فرآورده های كشاورزی‌آن، گندم، جو، ذرت، انار، انجير و … است. آرامگاه امام‌زاده سيدابراهيم، آرامگاه امام‌زاده سيدالحسينی، مزار بی بی حوا، مزار خانقاه و مزار كوشه از جمله مکان های ديدنی اين شهرستان به شمار می آيند. هنرهای دستی مردم اين منطقه، فرش بافی، گليم بافی، فرآورده های چوبی و … است.
مکان های دیدنی و تاریخی
زار كوشهمناره فیروز آبادنمکزار کویر لوتمناره علی آباد کشمررباط کبودانمسجد جامع سیف آبادمسجد یا مقبره عبدل آباددهانه بیجوردامام زاده الله آبادقلعه رحمانیهقلعه شادي آباددره آسیاب خوشابآب انبار سیدباقرآرامگاه امام زاده سيد ابراهيمآرامگاه امام زاده سيدالحسينیمزار بی بی حوامزار خانقاه
مسجد زیرک آباد
صنایع دستی و هنرهای سنتی
از صنایع دستی وهنرهای سنتی شهرستان بردسکن که امروزه در این منطقه رواج دارد می‌توان به بافت انواع فرشهای دستبافت، که پودهای آن در تناوبی بین پنج تا هفت رج از گره‌ها مشاهده می‌شوند اشاره کرد . این نحوه پود کشی از صفات مشخصه قالی های منطقه بردسکن می‌باشد . از دیگر هنر های سنتی و صنایع دستی بردسکن می‌توان از گلیم بافی، حصیر بافی، قالیچه بافی و گیوه دوزی نام برد.
جایگاه موسیقی در فرهنگ بردسکن
موسیقی این شهرستان آمیختگی عمیقی با شئونات زندگی داشته و به نوعی بازگو کننده غمها، شادیها، آلام، آرزوها، اعتقادات و … و روایتگر افسانه‌های محلی است که در حقیقت نوعی از موسیقی مقامی بوده و به طور کلی بر پایه دو بیتی و چهار بیتی خوانی استوار گشته است . این نوع موسیقی در سه قسم الف) ترانه‌ها ب ) فریادها ج ) داستانهای روائی قابل تأ مل و بررسی است . از آهنگهای رایج در این منطقه می‌توان به حسینا، سر حدی، حیدر بیک، گل محمد، کوچه باغی اشاره نمود . همچنین سازهای رایج در بردسکن بیشتر نی، دایره، دو سازه، سه تار، دهل و دو تار است.
سوغات و ره آورد سفر
از سوغات و ارمغان های شهرستان بردسکن می‌توان به انواع گلیم ها و قالیچه‌های خوش نقش و نگار اشاره کرد . همچنین گیوه‌های دست دوز و سبد های حصیر باف این منطقه مورد توجه گردشگران و مسافران می‌باشد . بردسکن دارای محصولات باغی معروفی از جمله انار، انجیر و انگور است که کشمش و خشکبار این منطقه از شهرت بسزایی بر خوردار است . زعفران و زیره نیز جزو سوغات مهم این شهرستان به شمار می‌روند.
آداب و رسوم مردم بردسکن
در فرهنگ عامه مردم شهرستان بردسکن جشن ها و مراسم شادمانی و سرور فراوانی وجود داردکه جشن خواستگاری، جشن عقد خوانی، جشن عروسی، جشن بدنیا آمدن فرزند و نام گذاری او در روز هفتم یا دهم تولد، جشن خرمن که پس از جمع آوری محصول با مراسم ویژ ه و رقص چوب بازی همراه است . جشن ختنه سوران، جشن عید نوروز، جشن سده که معمولا در شب دهم بهمن بر گزار می‌گردد وجشن چها رشنبه سوری از این زمره اند.عشاير بردسكناین شهرستان با گستردگی جغرافیایی، تنوع اقوام و سابقه کهن با فرهنگ غنی درخشان و پویا توانسته است در تاریخ، هویت و اصالت خویش را حفظ کرده و با هماهنگی و جذابیت در حوزه میراث غنی فرهنگی، معنوی و طبیعی بدرخشد. این شهرستان از نظر وجود تنوع اقلیمی چشم انداز روشنی از نظر فضای روستایی عشایری از قبیل کلاه درازی، طاهری، ایلخانی، شورچاهی، بلوچ خانزائی، طایفه بیگی، تیموری و عبدالسرخ در این منطقه زندگی می کنند.
صنايع دستي و هنرهاي سنتي
از صنایع دستی و هنرهای سنتی شهرستان بردسکن که امروزه در این منطقه رواج دارد می توان به بافت انواع فرش های دستباف ، که پودهای آن در تناوبی بین پنج تا هفت رج از گره ها مشاهده می شوند اشاره کرد. این نحوه ی پود کشی از صفحات مشخصه قالی های منطقه بردسکن می باشد. از دیگر هنرهای سنتی و صنایع دستی بردسکن می توان از گلیم بافی، حصیر بافی، قالیچه بافی و گیوه دوزی نام برد.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان برداسكن، با پهنه ای حدود ۸۰۰۰ كيلومتر مربع، در باختر خراسان، در دامنه جنوب كوه سرخ وكوه ميش قرار دارد. اين شهرستان از سوی شمال به شهرستان سبزوار، از باختر به استان سمنان، از خاور به شهرستان كاشمر و از جنوب به شهرستان طبس محدود است. مهم‌ترين كوه‌های اين شهرستان، كوه سرخ و كوه ميش هستند. در بخش باختری كوه سرخ، ستيغ آتشفشانی وجود دارد كه در دامنه آن آب گرم جاری است. رود مهمی در اين ناحيه وجود ندارد و بيش تر رودها فصلی اند و آب آن از كاريز و چاه تأمين می شود. اين شهرستان در دشت قرار دارد و آب و هوای آن به دليل وجود كوه ها و نيز قرار داشتن در كناره كوير، متغيير بوده و دارای بخش های سردسيری مرطوب و بخش های گرم و خشك است. هوای روستاهايی كه در شمال و خاور شهرستان قرار دارند معتدل و آبادی هايی كه در باختر آن قرار گرفته اند و نزديك كوير هستند، گرم و خشك است.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
نام برداسكن در گذشته به گونه «بردشكن» نگاشته می شده است. بردسكن از دو پاره «برد» به معنی سرما و «سكن» به معنی ساكن، اسكان، آرامش، باشنده گان و اهل خانه تشكيل شده است. بنابراين شايد برداسكن يا بردسكن، سرزمينی است با زمستان های سرد و خشك، اما دارای آرامش، كه مردم در آن ساكن شده اند.