مهدیشهر

پيشينه تاريخي:
سابقه تاریخی این شهر به پیش از اسلام و حتی زمان سلسله های پیشدادی می رسد.در شاهنامه فردوسی از سنگسر که همان سگسر یا سگسار باشند سخن رفته است. در روایات ملی و حماسه های ایران نیز از سگسر و سکساران یاد شده است. همچنین به سگساران در چندین جا از شاهنامه فردوسی اشاره شده است . از جمله رای زدن تورانیان از جنگ ایران : در فرهنگ شاهنامه ذیل کلمه سگسار آمده است « از مرز و بوهای که داهیان در آن جای گرفتند» و راجع به داهیان در ذیل کلمه سکزی می خوانیم « … داه گروهی بودند از آرین که در دشت خوارزم جای گرفتند و پس از آن در کنار جنوبی دریای خزر جایگیر شدند. از … آنان مردم بستوه آمدند. پادشاه ایران گروه داه را پراکنده ساخت . یکدسته از آنان را به زابلستان کوچانید و آنان را سکزی خواندند… و دشت خوارزم داهستان نامیده شد که مخفف آن دهستان است و اکنون به دهستان معروف است و یکدسته از گروه داه را در زمینی جای دادند در طبرستان …». به این ترتیب می توان گفت سنگسر که در نواحی جنوبی دریای خزر قرار دارد جزئی از سگسار باستانی است و سنگسری ها از بازماندگان داهیان و با مردم سیستان ( سجستان ) و خوارزمیان قدیم از یک نژاد می باشند.
ويژگي هاي جغرافيايي:
این شهرستان از سمت جنوب به شهرستان سمنان، از سمت شمال به شهرستان ساری (مازندران)، از سمت مغرب به شهرستان فیروزکوه (تهران ) و از سمت مشرق به شهرستان دامغان محدود گشته است . ناحیه سنگسر تا قبل از شهریور ۱۳۲۰ دارای فرمانداری نظامی بود که دودانگه و چهاردانگه و نقاط دیگری از شهرستان ساری جزء آن بوده است . یادآوری می شود که در فرهنگ جغرافیایی ایران که درسال ۱۳۲۹ چاپ شده است این ناحیه با حدود و مشخصات فعلی به عنوان بخش سنگسر آمده است . این ناحیه در مرداد ۱۳۸۶ به شهرستان ارتقاء یافت. جمعیت شهرستان مهدی شهر طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۶۸۷۵ نفر بوده است . مساحت شهرستان مهدیشهر سنگسر در حدود ۱۱۰۰ کیلومتر مربع می باشد. محیط شهر ۱۳۹ کیلومتر است. مهدیشهر در ۱۶ کیلومتری شمال سمنان قرار دارد. شهر زیبا و خنک شهمیرزاد که از جمله شهرهای شهرستان مهدیشهر است که در تابستان هر سال هزاران گردشگر رو به دیدن مناظر زیبا و درختان سر به فلک کشیده این شهر می کشاند. در این منطقه معادن متعددی وجود دارد كه از جمله معادن سنگ ساختمانی ، لاشه ،خاک نسوز ، کواتزیت ، دولومیت ، آهن ، سرب ، گچ آهک سفید ، سنگ شیشه ، معدن سیلیس و … را می توان نام برد. این شهرستان را باید منطقه ای کاملا کوهستانی بحساب آورد که در جنوب رشته کوه البرز واقع گردیده و کوهای آن عبارت است از در سمت غرب کوههای : اسپی لت (سفید لت) گل رودبار و آسب نو(آسمان لو ) که با ارتفاع ۳۳۰۸ متر مهم ترین آنهاست و در ۱۱ کیلومری سنگسر قرار دارد در سمت جنوب غربی کوههای : مهراب ،سفید آب ،کلیاب ، کچ و بستانه (۲۱۶۰متر) در شمال غربی کوههای : دربند ، نهرد، مرغک ، سیاه دره ، شیرقلعه ، بشم و نیز گردنه بشم در ۱۵ کیلومتری و گردنه چاشم در ۱۴ کیلومتری در شمال کوههای شیخ رضا ، سیاه کوه و همچنین بلندترین قله ی این شهرستان ، نیزوای چاشم است که با ارتفاع ۳۸۱۰ متر در شمال شهرستان مهدی شهر خودنمایی می کند. از نظر توپوگرافی این منطقه کاملا کوهستانی است و دارای پوشش گیاهی از جمله : گز، تاغ ، کنار، کور، سمر ، کرت ، کوهنک و بنه ، خارشتر ،اسپند، سریش ، ارس ، کاروانکش شور و چرخک است . از شهر شهمیرزاد به طرف حاشیه شمالی ، پوشش به صورت درختان سوزنی برگ ، به ویژه ارس ، سرو درختچه زرشک نمایان می شود. در منطقه شهمیرزاد گیاهان خودرو شامل گون ، درمنه ، گیاهان تیره گندمیان ، نعناییان و تیغ های کنگر مانند اسپند ، گل قاصدک ، بومادران ، کاسنی ، گزنه و گل سرخ وحشی (نسترن ) به وفور دیده میشود.مهم ترین محصولات این شهرستان عبارتند از : غلات (گندم و جو ) علوفه (یونجه و اسپرس) گردو و آلو در شهمیرزاد و انار ، انگور و زرد آلو در درجزین ، جانوران و پرندگان این شهرستان عبارت اند از : بزکوهی ، آهو، قوچ ، میش ، پلنگ ، یوزپلنگ ، روباه ، خرس ، گراز ، کفتار ، گربه وحشی ،گرگ ، شغال ، خرگوش ،کبک ، عقاب ، شاهین ، بادخور ، قمری ، تیهو ، فاخته ، بلبل ، قرقاول …