شهر لاریجان

لاریجان یکی از بخش‌های شهرستان آمل است . این بخش جنوبی ترین ناحیه استان مازندران است و در دامنه‌های شمالی رشته کوه البرز قرار گرفته‌است. کوه دماوند در لاریجان قرار داشته و راه‌های صعود به آن در لاریجان جای دارد.لاریجان یکی از شهرها و منطقه‌های تاریخی و باستانی ایران است که جاذبه‌های طبیعی تاریخی زیادی در خود جای داده است. این منطقه دارای روستاهای کوهستانی، دشت‌ها و مراتع زیادی می‌باشد. در حال حاضر بدلیل وجود رودخانه هراز که از قله دماوند سرچشمه می‌گیرد بهترین و باکیفیت ترین ماهی قزل الا خاورمیانه در این منطقه پرورش داده می‌شود. این منطقه یکی از مناطق اسطوره ی ایران نیز می باشد.
تقسیمات کشوری
بخش لاریجان دارای دو شهر رینه، گزنک و ۷۳روستا و آبادی است و از دو دهستان بالا لاریجان و پایین لاریجان تشکیل شده‌است.
بخش لاریجان:دهستان بالا لاریجان: شامل وانا، بایجان، آبگرم، گرنا، نوا، گیلاس، نیاک، اسک، ایرا و امیری{پلور}دهستان لاریجان سفلی: پنجاب دلارستاق و نمارستاق شامل هفده روستامی باشد که به هفده بلوک معرف است و به دو قسمت شمالی وجنوبی تقسیم گردید . قسمت شمالی شامل روستاهای، سوآ، امره اطاق سرا، شیخ محله، پلریه، کلری، کفا، نمار و دیوران منطقه خوش منظره دریوک قسمت جنوبی نمارستاق شامل نسل–دره کنار–نیزه(علی آباد )–حسن آباد-امامزاده عبدالمناف- کردچالک– روستای خوش منظره فیس (ارتفاع با سطح دریا ۲۳۵۰متر می باشد )
شهر: رینه، گزنک
کوه دماوند، بلندترین قله ایران، در لاریجان قرارداد. دشت لار، دریاچه لار، رودخانه لار، رودخانه دیو آسیاب و غار گل زرد از دیگر نواحی لاریجان است که در دامنه کوه دماوند جای دارد.وجه تسمیه
کلمه لار و لَر که در سر آغاز برخی اسامی اماکن فلات ایران دیده می‌شود غالباً به معنی جوی و نهر است. چنانکه در دریاچه لار و رودخانه لار در لاریجان نیز واژه (لار) وجود دارد. در مجموع یعنی لاریجان در اصل لاری گان یعنی جایگاه منسوب به نهر است. ریشه کلمه علی القاعده همان زار (جریان یافتن آب است، طبق قاعده تبدیل ز، ذ به ل از پهلوی به فارسی): مصرع مثالی از دهخدا:بهشت و جوی شیرش آب لار است.جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش لاریجان شهرستان آمل در سال ۱۳۸۵ برابر با ۸۷۲۱ نفر بوده است [۲].منابع آب
تقریبا در همه نقاط لاریجان چشمه و رودخانه های فراوانی وجود در نواحی کوهستانی در فصل زمستان واوایل بهار پر آب و در تابستان کم آب و گاهی خشک است. از دیگر منابع آب این منطقه دریاچه‌های کوچک محلی است که به هنگام طغیان رودها در قسمت‌هایی که سطح آب‌های زیرزمینی بالا است به وجود می‌آید و برای کشاورزی، صید و شکار مورد استفادع قرار می‌گیرد. رودی که از جنوب به شمال در جریان است رود هراز، که به دریای مازندران می‌ریزد.نوع دیگر ذخایر آبی که در آن ماهی پرورش می‌یابد. و از جاذبه‌های گردشگری استان است. در لاریجان چشمه‌های آب معدنی فراوانی یافت می‌شود که خاصیت درمانی دارد و در معالجه امراض پوستی، مفصلی، عصبی، و گوارشی موثرند، چشمه‌های (آب اسک) (آبگرم لاریجان) و (استراباکو) حمام‌های آب معدنی (گوگردی) از آن جمله‌اند.چشمه‌هاي آبگرم در سراسر ايران و به ويژه در دامنة كوههای البرز و زاگرس پراكنده‌اند و بسياري از آباديها به علت داشتن اين‌گونه چشمه‌ها، شهرت و اهميت يافته و آبگرم نام گرفته‌اند.برخي از اين آبها به علت در بر داشتن پاره‌ای مواد شيميايی، داراي رنگ، بو يا مزه خاصي مي‌شوند. برخي تركيبات گوگرد)سولفور و سولفات) به آب رنگ شيري يا آبی مي‌دهند، و آبي كه ئيدروژن سولفوره داشته باشد، بوي تخم‌مرغ فاسد دارد. آبگرمهاي داراي تركيبات آهن، رنگ سرخ يا اُخرايی و مزة گس دارند. نمكهاي ديگر، مانند كلرور سديم (نمك طعام) و يدور سديم، آب را شور يا تلخ می ‌سازند.جاذبه ها دیدنی و گردشگریطبیعی و تحقیقاتی
قله دماوندرودخانه هرازپارک ملی لارسد لارآبشار شاهاندشتآبشار آب مراددشت و آبشار دریوکدریاچه ساهونآب گرم لاریجانآبشار یخیآبشار لارآبشار قلعه دخترآبشار پرومدآبشار تماره یا تمیرهدشت شقایق پلور به رینهغار گل زردآبشار ناندلآبشار دو کوهکآب معدنی استراباکوغار آب اسکآبشار زیار (آب شیخ علی خان)آبشار پلاسمنطقه حفاظت شده امیریمنطقه حفاظت شده لاسماستله سرمنظریهنقره سرآبشار دو کوهکآب های معدنی عمارت فرنگیکاعونپاشورهدو براردریاچه امامزاده علیدره يخاردشت لراکوه کرناطرح آبریز هرازکوه گل اندامرود پنجابگرمنونآبشار الآملقله گل زردرستم چالآبشار یخی نواغار کبوتر کلیدشت سنگسری هاقبر ضحاکانرسه سنگچشمه چم بنچشمه انگمارچشمه ها و مرتع متعدد دیگر