روستای اسطلخ جان

موقعيت جغرافیایی و تاريخچه آن :
روستاي اسطلخ جان از توابع بخش رحمت آباد شهرستان رودبار زیتون، با مختصات جغرافيايي ۴۹ درجه و ۳۶ دقيقه طول شرقي و ۳۷ درجه و ۱ دقيقه عرض شمالي، در ۱۰کيلومتري شمال شرقی شهر رستم آباد و ۲۲ کيلومتري شهرستان رودبار قرار دارد. ( آدرس : اتوبان تهران –رشت – قبل از تونل دوقلو / پایگاه حلال احمر –بعد از روستای شهران – روستای اسطلخ جان)
اين روستا، از شمال به روستاي شهران و اتوبان قزوین رشت، از غرب به کوههای درفک و ارتفاعات جنگلي از جنوب به روستای لیسن،فتحکوه،دیورش و شیرکوه و شرق به روستای خرشک و شهر توتکابن منتهی می شود
روستای اسطلخ جان از دو بخش : جلگه‏اي و کوهپايه‏اي تشکيل شده است. نواحي کوهپايه‏اي آن، مساحت بيشتري دارد و ارتفاع آن از سطح دريا در حدود ۳۲۰ متر است. ميزان بارندگي ساليانه آن ۱۳۰۰ ميلي‏متر گزارش شده است. آب و هواي آن در قسمت دامنه‏اي معتدل و مرطوب و در قسمت جلگه‏اي گرم و مرطوب است. اين روستا قدمتي چند صد ساله دارد و نام قديم آن « سلچان» بوده است که بعد به مرور زمان و با توجه به فراوانی استخر به با گویش محلی به اسطلخ جان تعغیر نام یافت . براساس سنگ قبور های موجودوکتیبه هایش ازمردم. ، به زبان‏ وگالشی سخن مي‏گويند، دين اسلام دارند و پيرو مذهب شيعه جعفري هستند. که یکی از جاذبه های توریستی این منطقه امامزاده محتشم آن می باشد که در قلب جنگل انبوه قرار دارد و هر ساله توریست های زیادی برای زیارت و سیاحت به آن مراجعه می کنند
الگوي معيشت و سکونت:
براساس نتايج سرشماري سال ۱۳۸۷، روستاي ۱۱۱۵نفر جمعيت داشته است که در اثر مهاجرت اکنون جمعیت روستا رشدی چندان نداشته استاقتصاد روستايي اسطلخ جان ، بر پايه فعاليت‏هاي زراعي، دامداري و خدمات استوار است. گذر رودخانه پر آب سفيد رود از جنوب روستا باعث رونق شاليکاريشده و برنج مهم‏ترين محصول زراعي آن است. پرورش گاو، گوساله و گوسفند به طور سنتي در روستا متداول است و گوشت، ماست، شير و پنير از فرآورده‏هاي مهم آن است. پرورش طيور خانگي مرغ و اردک و بافت انواع جوراب و شال توسط زنان روستايي از ديگر فعاليت‏هاي مردم روستاي می باشد اين روستاي کوهپايه‏اي- جلگه‏اي، بافت پراکنده خطي دارد و به موازات، رودخانه سفيدرود و جاده گسترش يافته است.
معماري خانه‏‏هاي روستاي اسطلخ جان داراي دو شکل قديمي و جديد است. مصالح به کار رفته در خانه‏هاي قديمي شامل چوب، گل، سنگ و پوشال است،‏ اما در ساخت خانه‏هاي جديد از آجر، سيمان، تيرآهن و ورق گالوانيزه استفاده مي‏شود. اکثر خانه‏ها با سقف‏هاي شيرواني از اتاق‏هاي تو در تو تشکيل يافته که از طريق ايوان به يکديگر مرتبط هستند و حياط‏هاي بزرگي دارند. اين خانه‏ها با ايجاد پرچين يا ديوارهاي بلوکي، از يک‏ديگرجدا شده اند.