روستای جولادک

حدود طبيعي :
روستای جولادک از روستاهاي قديمي و تاريخي الموت و استان قزوين است که در قسمت جنوبی دره الموت و درست در خط قبله قلعه حسن صباح و در ارتفاع ۱۸۰۰ متري از سطح دریا واقع شده است و حدود چهارگانه آن از سمت شمال به روستای ترکان و آفتابدر ؛ از سمت جنوب به روستای یرک و از مشرق به دره میانن و فیشان و از غرب به روستای شورستان و جوتان می رسد .
وضعيت آب :
این روستا کوهپایه ای بوده و ميزان آب کشاورزي و آشاميدني آن چندان مطلوب نيست و از طرفي دارای مزرعه های وسیعی است که بعلت کمبود آب بیشتر به صورت ديم کشت مي شود ( در واقع کشت مي شد) .اما دارای آب آشامیدنی خوب و گوارا يي است که در حقیقت با بهترين اب معدنی هاي ايران برابري مي کند . گوارای وجود همه است .انشاءاله!
محله و مزارع :
با توجه به بعد جغرافيايي ، اين روستا داراي محله ها و مزارع متنوعي است که دارای اسامی متفاوتي بوده و با گويش خاص محلي عبارت از جیرمحله (پايين محله )،جويَِر محله (بالا محله )،اينور محله و آنور محله ( محله هاي شرقي و غربي) و مزارع آن شامل جير دشت ( دشت پايين ) ،پس نو ،ارَماز ،خرمن پس ،خرابکند،چابن ،الوبن ،کولٍک سر،ديميان ،کلٍ جاري دشت ،کمري سر ،آندست،مُنار،بزم ،ورِگ زمين ،جيراوک،جويراوک،پسين چال ،پسين دري سر ،دوهزار،شالان ،کٌله بن ،آلبالو جنگل ،کله سر، چاکان ،لجنين،خانم چال،سردشت،کنگرخاني ، کبول غار (کبود غار )، سرخاني ، چاشت خوران و مالان پشته است که تماماً کوهستاني و کوهپايه هستند و بصورت ديم و اندکي آبي کشت مي شده اند.
موقعيت اقتصادي :
زماني نه چندان دور از بالاي روستاي ترکان تا ابتداي روستاي يرک تماماً کشت مي شد و بوي گندم و فراواني نعمت را در تابستان حس مي کردي . محصولات اين روستا همانند ساير روستاهاي الموت گندم ،جو،نخود ،عدس ،يونجه ،گردو،گيلاس ،آلبالو،زالزالک، گُچ ،انگور ،سنجد ، سفيجات و علوفه براي دام ، و لبنيات و عسل هم که معرف حضور همه است . با توجه به مهاجرت روستاييان کشت مزارع ديگر به ارزوها پيوسته است .
صنايع دستي :
صنايع دستي جولادک شامل نمد زني ،توري بافي ،جاجيم بافي ،جوراب پشمي و شالگردن که بيشتر براي مصارف داخلي توليد مي شود .
راههاي مواصلاتي :جولادک با روستاهاي ترکان ،آفتابدر،فيشان ،شورستان و يرک همجوار است و جاده آن داري آسفالت است و اگر روزي مقامات وزارت راه مصمم به ايجاد راه ارتباطي بين تهران -کرج -طالقان-الموت -شمال بشوند جاده جولادک و يرگ کوتاه ترين و مناسب ترين است . آرزو که برجوانان عيب نيست !
مهرباني جولادکيها:
سادگي و ابراز محبت ، مهمان نوازي و سخت کوشي از ويژه گيهاي کليه مردم ايران و الموت و بخصوص مردم جولادک است .روايت مي کنند که اين روستا به همراه روستاهاي مجاور در زمان علويان مازندران به خاندان امامزادگان سيد محمود و سيد اسمائيل از فرزندان برهان الدين (امامزاده سپهسالار خوشکچال )هبه شده اند و براي ارتباط بيشتر با سادات محترم افتابدر سه خانواده از افتابدر به روستاهاي جولادک و ترکان و فيشان هجرت نموده اند تا پيوند خويشاوندي و ابدي بين آنان برقرار شود که خوشبختانه اين ارتباط هنوز هم ادامه داشته و عمق بيشتري يافته و همه ساله ۲۸ماه صفر رحلت پیامبر گرامی اسلام ،زوار معصوم زادگان فوق و اهالی روستاهای مجاور توسط مردم جولادک در مسجد جامع آفتابدر پذیرایی می شوند.طريقه دسترسي به جولادک :
تا يادم نرفته طريقه دسترسي به جولادک به اينصورت است حدود ۵۰۰متر بعداز شهرک و ۱۰۰متر بعدازبهداري آن به يک سه راهي مي رسيم که مستقيم به قلعه الموت مي رود ولي سمت راست به روستاهاي آفتابدر ،ترکان ،جولادک و فيشان مي رسد. و ابتداي آفتابدر راه ترکان و جولادک باز به راست گردش مي کند و ابتدا به ترکان و سپس به جولادک مي رسد و راه آن آسفالت است. اگر که آمدي به جولادک بسيار خوب آرزو دارم که خوش باشي ولي اگه موفق نشدي بيايي نگران نباش با خواندن مطالب اين وبلاگ ميتواني بطور مجازي خوش باشي . واسه همينه که ميگن وصف العيش نصف العيش !.
فرهنگ و موسیقی در جولادک
از روستای کوجکی چون جولادک الموت که از مرکز کشور دور بوده و راه دسترسی به آن هم بسیار سخت است انتظار رشد فرهنگ کمی بی صبرانه است .اما دست اهالی این روستا چندان هم خالی نیست از روزگاران گذشته در این روستا افراد آگاه و مطلع به مسایل روز وجود داشته اند که سپر دفاعی خوبی برای اهالی و روستاهای همجوار بوده و از فرهنگ ملی و اسلامی خویش دفاع کرده اند ، سالمندان امروز که از یادگار دوران کهن هستند به خوبی می دانند که برای حفاظت از سیادت دینی و فرهنگ تک با سوادانی همانند تک تیراندازان بودند و با تشکیل کلاسهای آموزشی و برپایی مجالس وعظ دو کار بسیار بزرگی را انجام دادند یکی اتصال دانش مردم به دانش زمان خود و دیگری حفظ وحدت با رویکردی ملی اسلامی در دفاع منطقه ای مثلاً دفاع در مقابل شازده قاجار و پیوستن چند جوان از اهالی الموت به نهضت جنگل میرزا کوچک خان !. از افراد مشهور به امور فرهنگی و موسیقی جولادک می توان از افراد زیر نام برد.
فرهنگ عمومی :
۱- ملاعلی الموتی
ملاعلی الموتی از وعاظ و روحانیون سرشناس منطقه الموت و ساکن روستای جولادک بوده که در سالهای ۱۲۵۰-۱۱۵۰هجری قمری میزیسته و در جولادک و روستاهای اطراف به فعالیتهای فرهنگی و وعظ و خطابه اشتغال داشته و در این راه نیز از مشوقین جوانان روستاهای جولادک و ترکان و فیشان و آفتابدر به ادامه تحصیل در جوزه علمیه آن زمان بوده است مشهور است که مرحوم سید حسن یزرگ زاده پدر مرحوم فخرالدین بزرگ زاده که از خاندان سادات و بزرگان منطقه بودند به تشویق ایشان و حمایت خانواده ملبوس به لباس روحانیت شده اند .ملا علی از منتقدین حکومت و والیان قزوین بوده است که در منابر از بیان آن اجتناب نمی کرده است آن مرحوم دارای تالیفاتی نیز بوده که یک نسخه از آن در دسترس است که به رویدادهای زندگی معصومین (ع) و وقایع کربلا و شهادت سالار شهیدان می پردازد.در این کتاب که به رویئت اینحانب رسیده است علاوه بر مطالب گرد آوری شده در مورد معصومین (ع) خود نیز ابیاتی به آن اضافه نموده است تاریخ چاپ کتاب ۱۲۴۳ هجری قمری است و سروده نمونه آن در مورد حضرت علی اصغر (ع) به شرح زیر است .
تو بلبل چمنی دامنم گلستانت درین مقدمه جانم شود بقربانت
گل همیشه بهار ریاض بستانم بیار دست خودت را بسوی پستانم
۲- حاج غلامعلی میرزایی
حاج غلامعلی میرزایی یا میرزا غلامعلی ملقب به اّنقلی یکی از مردان نمونه و چندکاره جولادک و منطقه الموت بوده است زیراکه علاوه بر مرد زراعت و کشاورزی ، صنعت کفاشی،چینی بند زنی و گاهی هم بنایی ،تعزیه خوانی ، نوروزخوانی ،سحری خوانی ، مؤذن در تمام فصول سال و قاری قرآن و مداح اهل بیت ،انسانی فرهیخته و شاعر و عارف و تاجر هم بوده است که اگر فرزندانش همراهی کنند اشعارش در حد دیوان شعر است و در این اشعار هم طنز هم انتقاد و هم خداشناسی و تشکر از دیگران وجود دارد.او از جوانی یکی از مداحان معروف وتعزیه گردان و قاری قران بود و موقع بردن دسته به روستای شورستان در روز تا سوعا علم مخصوصی را که خودش تزیین کرده بود اغلب هم به تنهایی حمل می کرد و به عنوان پرچمدار کربلا جلودار صف زیارت کنندگان امام زاده زین الدین(ع) شورستان بود . او در کارهای عمرانی مانند حمام ،مسجد،راه هم دستی داشت .حمام و مسجد محمودآباد ،همکاری درساخت مسجد مدان و دزدکسیر، همکاری در کلیه کارهای عمرانی جولادک و روستاهای مجاور از یادگارهای دوران ایشان است و در چند مورد اندوخته سفر حج خویش را برای ساخت مسجد هزینه کرد .تمام دعاهای مخصوص ماه مبارک و اشعار ایام محرم را حفظ بود و به همراه مرحوم جوادی آفتابدری دعای افتتاح را بدون بلندگو و میکروفن از حفظ میخواند.یادم می آید در زمان قبل از انقلاب اگر کسی می خواست در مراسمی صحبت کند نزد ایشان وارد می شد و قطعه شعری با مناسبت و موقعیت خویش و مجلس مورد نظر دریافت می کرد و خوشحال و خندان آن را ارائه می داد .
بود به هرکار بسم اله وردم ز بسم اله بسی من بهره بردم
بود چون نام نیکویش ثمر بخش نجاتت میدهد از آب و آتش
……
که را بود این گمان درین زمانه بجولادک بسازند تلفونخانه
تمامی اهالی پیر و برنا که باشند قدردان زین فیض عظما
گرانی کرده غوغا کشورما خدا داند چه آید بر سر ما
بخشک سالی وبی آبی از غم همه دهقان نشینان غرق ماتم
……..
بیا میرزایی یا کنی قدردانی دراین دو روزه میهمانی
۳- حاج ملا مسیح اله میرزایی
ایشان نیز از همراهان و همکاران میرزا غلامعلی بود و دوره ابتدایی را در دبستان روستای صایین کلایه که در دهه ۲۰-۳۰وجود داشت سپری کرده و در جوانی پس از ازدواج راهی تنکابن شد و کلاس تدریس قرآن یا همان مکتبخانه را تا یک دهه بعد از انقلاب اداره کرد و قاریان و بچه مسلمانهای روشنفکر فراوانی را تحویل جامعه داد تابستانها هم در روستای جولادک مکتب خانه داشت و بنده و تعداد زیادی آز همدوره های اینجانب از این مکتب خانه خاطراتی دارند .ایشان درادامه تدریس به سخنرانی و مداحی اهل بیت هم افتخار دارند و یکی از مفسرین خوب قرآن و ناطقی زبر دست در منطقه الموت و شهر تنکابن هستند .۴- حاج نظام اله میرزایی
از دیگر افراد مشهور در زمینه فرهنگ عمومی و فعال روستای جولادک حاج نظام اله میرزایی پدر شهید ابوالقاسم میرزایی است که هم صدای خوب و رسا یی دارد و هم از افراد فعال و روشنفکر جولادک است و رئیس هیئت امنای هیئت ابوالفضل (ع) جولادکیهای مقیم تهران است و مداحیهای ایشان با صدای گرمش به صورت تک خوانی و گروه خوانی با سایر مداحان منطقه هم در یادها نقش بسته است و تمامی کارهای عمرانی در روستای جولادک به پیشآهنگی و پیگیری ایشان و فرزندانش صورت می گیرد.
۵- حاج علیجان رمضانیدکتر و استاد خیاطی و مداح و سخنران مذهبی و رئیس شورای اسلامی از اول انقلاب تا کنون از دیگر فعالین فرهنگی روستای جولادک است و تجربیات بسیاری در رسته مبارزه با مالاریا و تدریس در مدارس و خیاطی و سخنرانی دارد و چاوشخوانی ایشان و حاج مسیح اله به هنگام اعزام زایرین روستا به مشهد و عتبات عالیات معروف است و نمونه از چاوشی ایشان عبارت است از :
۶- افراد دیگری هم هستند که در زمره افراد فرهنگی طبقه بندی می شوند ولی بدلیل اینکه جوان و معاصرند از ذکر نام آنان خوداری نموده و تنها از پیش کسوتها یاد شد اما افراد روحانی عزیزی که در این زمینه بروز کرده اند و هم به تبلیغ فرهنگ دینی و هم به تدریس فرهنگ عمومی اشتغال دارند را نمی شود از قلم انداخت . این دوستان عبارتند از حجت السلام شیخ قربان کریمی و اخویش شیخ هاشم ، حجت السلام شیخ عباس رمضانی و شیخ جعفر وهابی یادگار مرحوم شیخ عیسی وهابی که از فعالین فرهنگ عمومی و مدتی هم ملبس به لباس روحانی بودند، هستند.
موسیقی :
اجرای موسیقی در محیط روستایی چندان رونق نداشته و ندارد ولی به فراخور ایام جشنهای عمومی و مجلس عروسی جوانان روستای جولادک و سایر روستاها ، دوستانی بودند که مجلس را گرم می کردند و غم و خستگی ناشی از زندگی در شرایط سخت و روستایی را لختی شاد می کردند و حس نشاط و تازگی و جوانی را به شنوندگان خود هدیه می دادند و روستای جولادک از این لحاظ هم استقلال داشت و افرادی مانند مرحوم علی اوسط کشتکار به نوازندگی ساز بادی و بومی ایران و آقای سلطانعلی رمضانی و فرج اله کشتکار هم به تاسی و همکاری با پدر به ضرب دهل و ساز کوبه ای و گاهی هم به نواختن ساز بادی و همراه با رقصهای به یاد ماندنی قاسم آبادی توسط رمضانعلی کشتکار و پرویز کشتکار مشغول بودند و فضای روستای جولادک و مجالس عروسی را شادمان می کردند . متاسفانه در بخش موسیقی به پس رفت دچار شده ایم و از نسل جدید کارهای تازه ای هنوز نشنیده ایم .
پیشه و صنعت در جولادکدر هراجتماعی که زندگی و مدنیت پا می گیرد جهت بهترزیستن قوانین و مشاغل،صنعت وفرهنگ نيز مناسب يا ميزان خلاقيت و ابتکار افرادومديريت آن جامعه شکل ميگيرد و همزمان با پيشرفت جامعه رشدو تکامل يافته به بسندگي خواهد رسيد.باتوجه به کوچکي روستاي جولادک وجمعيت محدودآن (بنيان اصلي ۳۰خانواري با جمعيت۱۶۰نفري ) و استقلال در درامد وهزينه در اقتصاد روستايي که بيشتر مبتني بروبلاگ روستای جولادک بخش رودبار الموت شهرستان قزوین استان قزوین