روستای بدراق نوری

روستاي بدراق نوري در حدود ۱۵ کيلومتري شمال غربي شهرستان علي آباد کتول واقع شده است. اين روستا با ۳۷ درجه و ۳ دقيقه عرض شمالي و ۵۴ درجه و ۵۰ دقيقه طول شرقي از توابع بخش مرکزي اين شهرستان است. بيش از يکصد سال پيش اين روستا توسط طوايف مختلف ترکمن ـ که به صورت انفرادي به دنبال چرا بودند ـ در دشت ترکمن صحرا نباشند.
در شهريور سال ۱۳۲۰ توسط دولت وقت، خيابان بندي شد و در همان زمان نيز مردم را به درختکاري در حاشيه ي خيابان ترغيب و گاهي اجبار کردند ولي با گذشت زمان به حالت کنوني مبدل شد.
روستا از همان بدو تشکيل به نام طايفه ي تشکيل دهنده ي آن «بدراق» ناميده شد ولي بعدها به دليل ايجاد روستاي ديگري به همين نام با اضافه شدن پسوندي به نام بزرگ روستا ، «نوري»، اسم اين روستا به بدراق نوري مبدل شد.
از آثار قديمي اين روستا اولين چاه بتوني است که به نام اجراي اصل ۴ ترومن و براي آموزش ايجاد چاه هاي بتوني در منطقه و به تبع آن، استفاده از موتور آب براي کشاورزان در آن زمان حفر شد و در حال حاضر به صورت مخروبه اي موجود است.
جمعيت اين روستا براساس سرشماري نفوس و مسکن سال ۱۳۷۵ حدود ۲ هزار و ۲۶۷ نفر است و از ارديبهشت ۸۲، عاشر بدراق نژاد ۵۷ ساله که اولين تحصيل کرده ي روستا و مدير بازنشسته ي آموزش و پرورش است، دهيار اين روستا شد. در شرايط بهره سه طايفه سارچال، شورا و ورخ بدراق نوري در آن ساکن هستند آب شرب، برق، تلفن، خانه ي بهداشت و زمين فوتبال که جديداً حصارکشي آن به پايان رسيده است ، برخي از امکانات رفاهي اين روستاست.
همچنين طرح هادي روستا با قول مساعد بخشداري مرکزي و نماينده ي مردم علي آباد در مجلس شوراي اسلامي در حال اجراست. شغل اصلي ساکنين اين روستا کشاورزي است و مهمترين محصولات آنها شامل گندم، جو، پنبه، شالي و مقدار کمي صيفي جات است.
هرچند در سال هاي اخير با تعامل اعضاي شورا و دهياري، امکانات رفاهي نسبي در روستا فراهم شده است ولي هنوز هم مشکلاتي باقي مانده ، روستاييان اعتقاد دارند فاصله زياد روستا از مرکز شهرستان و نزديکي به حوزه ي استحفاظي شهرستان گنبد کاووس باعث شده که بخشي از امکانات هنوز از اين شهرستان فراهم شود و اين خود دليل بزرگي است براي مشکلات ماندگار روستا، در هر صورت ساکنان روستاي بدراق نوري در انتظار ارتقاء امکانات رفاهي روستايشان هستند.