روستای كيمنه

موقعیت ووضعیت جغرافیایی:
این روستا درغرب شهرستان پاوه واقع ،وتابع بخش نوسود می باشد كه درنقطه صفر مرزی با روستاهای بیاره وطویله ی عراق همجوار است .دیگر روستاهای هم جوار آن ،هانی گرمله وبیدرواز هستند كه در غرب وجنوب آن واقع شده اند فاصله روستا تا مركز استان حدوداً۲۰۰كیلومتر است وتا مركز شهرستان ۱۲۰ كیلومتر فاصله دارد.
آب وهــــوا:
معتدل در زمستان سرد برف وباران زیادی می بارد به طوری كه جاده ی روستا اواخر فصل پاییز تا اواخر بهار براثر بارش برف سنگین مسدود می شود.كوهها و اماكن دیدنی :
این روستا دارای كوههای بلندی كه جزء سلسله جبال زاگروس به شمارمی روند واز لحاظ چشم انداز طبیعی به مانند آلپ اروپا منا ظری زیبا ودلكش وبدیعی دارند از جمله :نویجر ،هیات ،دالانی، میروتمان ،شـــرام ،تته ،تون كشكان و مله گای سوره هه راله ، گیله روژ،مارانی،كلو كاوی،سه چادرگاه ،دربند،كوره مایین،كول سه، وره تاو، مله سور،چاله سه را ،پشت كه مه ر،هه واره به رزه …..
ازجمله چشمه های آب طبیعی كه در گرمای تابستان دارای آب بسیار سرد هستند میتوان «چه مه ،نویجه ر، خورخوره،هانه باكه،هانه سه رده ،هانه چیاله ،مه فرا ،هانه مرو و…..وهزاران چشمه كوچك وبزرگ وآبشارهای طبیعی وزیبای دیگر.
اماكن مذهبی:
زیارتگاه دوازده برادركیمنه:«خضر الدین ،پیر نظیر، پیر عثمان،پیره خرته له ،پیر سیدی،تایله گوره، پیر گوله ، دو ه نره ، پیره وارینه ،پیره وه ت ، قباله، پیر محمد» ،بابا خاكی پدر ۱۲برادر ، محمد غیبی،حاجیه سوره ،پیر خضر باغ ملا محمد زمین حمه ویس ، قلای گاورا ،بابا زه رین.
جمعیت :
قبل از آوارگی ۲۵۰ خانوار وهم اكنون بیشتر از ۸۰۰خانوار می باشد كه جمعیت جوان اكثریت را داراست .
هنر مندان مشهور :
مامو عارف فرزند معی الدین – لالو عبدالله فرزند شمس الدین – زوراب و مجنون و شفیع پسران محمد خالدی زوراب –عثمان پسر مؤمن مشهور به عثمان كیمنه ای – محمد حسین فرزند یوسف خالدی ( این دو هنر مند آخر به برادران كیمنه ای مشهورند كه از بنیانگذاران آواز های محبوب «سیا چمانه» و دره ای وورده بزم وچپله و…. هستند).استاد نی ودهل زن مشهور:رحمان پسر محمد زوراب مشهور به رحمانه .وخوانندگان وهنر مندان جدید چون :سیروان ودلسوز خالدی ،قاضی خالدی ،قربانیامكانات:
تا قبل از آوارگی وجنگ تحمیلی روستا دارای آب ،برق وبیمارستان و مدارس ابتدایی وراهنمایی و دبیرستان بوده است ولی بعدها بر اثرجنگ تحمیلی روستا ویران و ۲۰سال متروكه بوده است هم اكنون روستا در حال بازسازی توسط اهالی سخت كوش منطقه است و ازبیشتر امكانات اولیه محروم می باشد امید است مسؤلین محترم دولت خدمتگزار فكری به باسازی این دیار بنمایند.
سابقه تاریخی:
در هزاره سوم و چهارم پیش از میلاد اقوامی در دامنه‌ها و دره‌های زاگرس مسكن گزیدند كه پس از به قدرت رسیدن به تصرف شهر‌های بین‌النهرین پرداختند كه این اقوام در تاریخ به نامهای گوتی یا كاسی معروف شد.
ساكنان زاگرس به استناد كتیبه‌های بابل،آشور و عیلام طوایفی مانند لولوبی- ناپری- منابی- آمادی و پارسوا بوده‌اند. بر اساس شواهد تاریخی و سفر جنگی سلم‌النصر سوم آشوری (۸۳۷ ق‌م) به طرف كردستان كه ساكنان كوهستان‌های كردستان را پارسوا نامیده نامیده است. به احتمال فراوان ساكنان منطقه‌ی اورامان به علت صعب‌العبور بودن منطقه و امنیت در برابر دشمنان كمتر دستخوش تغییر و تحول و اختلاط گردیده‌‌اند كه پایدار ماندن زبان، پوشش و آداب و رسوم كهن ایرانی در منطقه‌ی اورامانات خود شاهدی بر این مدعاست به دلایل فوق و شواهد می توان گفت كه ساكنان منطقه‌ی اورامانات از بازماندگان قبایل پارسوا می باشند چرا كه سلم‌النصر به صراحت اشاره كرده است كه ساكنان كوهستان‌های كردستان از قبایل پارسوا می باشند مسلما در اصالت قوم كرد و عدم اختلاط آنها با اقوام دیگر به دلایل فوق و ذلایل بسیار دیگر تردیدی نیست و این نكته‌ بارها توسط متشرقین و كردشناسان ایرانی و غیر ایرانی مورد تاكید قرار گرفته است.
پوشش جنگلی و گیاهی:
به علت نزول باران كافی در روستا پوشش گیاهی خودرو بسیار فراوان میباشد كه مهمترین آنها جنگلها،مراتع و پوشش گیاهی گسترده كوهستانی و كوهپایه ای میباشد سراسر روستا را پوشش گیاهی متراكم فراگرفته است. جنگلها و بیشه‌های منطقه‌ی شامل درختان بلوط،مازوج،ونوشك،سیاولیك،زالزالك وحشی،امرود(گلاب كوهی)،بادام كوهی،آلبالوی كوهی،گون،انجیركوهی،ودرخت بید میباشد. در نواحی كوهستانی و هموار منطقه‌، انواع گیاهان خوراكی و دارویی می روید كه به زبان كردی میتوان:
توله‌كه- وله‌ره- پرنه- خوژه- كاشمه- كلاقن- پیازوحشی- شنگ- قازیاخه- ریواس- سوره‌بنه- پیچك- و ازگیاهان خوشبو و دارویی میتوان: وره‌كر‌مه ر- به‌رزه‌لنگ- شه‌و‌بو و چنور اشاره كرد.زندگی جانوری:
دربیشه زارها و كوهستانها و دره‌های روستا با توجه به وفور جنگلها وآب و هوای معتدل امكان زیست برای حیوانات،انواع پرندگان وحشی اعم از بومی و مهاجر دیده میشود كه از مهمترین پرندگان این منطقه می توان به كبك،تیهو،كبوتر چاهی،غاز،مرغابی،بلدرچین، قمری،چلچله، سبزه‌قبا، داركوب، دم‌جنبانك،‌ زرده‌وه ره، زیتوله،كلاغ،غوطه‌خوره و و از مهمترین حیوانات وحشی می توان به پلنگ، خرس، گرگ، روباه، خرگوش، مار،شغال،كل‌وبز،قوچ و میش،خوك و گراز اشاره نمود .
پوشش محلی مردم روستا :
پوشش آنان لباس كردی می‌باشد كه لباس زنانه به اسم« گجی» و مردانه به اسم «كواپا نتول» است.